Coachingspraktijk Vermeer: Jouw co-piloot voor persoonlijke ontwikkeling.
Een tijd geleden schreef ik dit bericht over wijnbar Bardot in Breda. Over werken in de horeca en zo. Gewoon, omdat ik dat leuk vind. Echter is het niet altijd zonnegeur en maneschijn. De rode draad in mijn leven is toch wel het onderwerp “angst”. Ik ben het niet of
Toen ik een stuk jonger was (zo tussen de 20 en 25 jaar oud) en ik studeerde en daarna ging werken, verdiende ik m’n centjes in de horeca van Breda. Eerst als terrasloper en glazenhaler (ja, zo heette dat toen) bij cafe Sam Sam. Tot dat helaas in brand vloog.
Een mooi onderwerp waar mensen al eeuwenlang over schrijven. De liefde. Ik heb er sinds kort weer kennis mee gemaakt. Het was even geleden. En omdat het even geleden was, wist ik het allemaal niet meer zo. Hoe werkt dat ook alweer? Waar gaat het dan eigenlijk om? Is het
Afgelopen 17 mei had het zover moeten zijn. Een van m’n favoriete DJ’s trad op in Brussel voor het Atomium. Die weet wel, die bollen daar midden in de stad. Alles had ik geregeld: m’n beste maat ging mee, tickets, auto, hotel voor een overnachting. Alles helemaal prima. Tot het
Het was een dikke pil van zo’n 450 pagina’s waarop ik me ietwat had verkeken, maar damn, wat een interessant boek is dit. In Traumasporen laat Bessel van der Kolk (van origine een Nederlander, maar ja, dat kon je bijna al raden na het lezen van zijn naam) op indrukwekkende
Op de een of andere manier voel je dingen wel aankomen. Zo ook gistermiddag. De autorit, waar ik had voorgenomen om deze zonder stress en op mn gemak af te leggen, verliep juist hectisch. Een brug afgesloten, een omleiding halverwege. Dan denken dat je op het verkeerde deel van de
Soms heb je van die boeken die je eigenlijk twee keer moet lezen. Of drie of vier keer. En dan toch ook nog maar een vijfde keer. Want ja, je zou maar eens iets essentieels hebben gemist. Da willuh we nie natuurlijk! Eigenlijk is de kern van het boek zeer
3e Kerstdag. Na een korte ochtend gewerkt te hebben (tenslotte heeft iedereen deze week vrij, dus echt veel is er niet te doen) dacht ik dat het wel een mooi moment zou zijn om even terug te kijken op 2024. Het is toch wel een heel apart jaar geweest waarbij
Afgelopen vrijdag was het zover: We ontvingen na de lunch ons diploma ter afronding van de door het ICF geaccrediteerde opleiding tot transformationeel coach. Eind maart 2024 zijn we begonnen. Om de zes weken kwamen we twee volle dagen bij elkaar om de theorie, maar ook zeker de praktijk, tot
Sinds een poos heb ik er weer een haat/liefde verhouding mee: Online dating platforms. Man, man, man, ik weet nog steeds niet wat ik er mee aan moet (klinkt het bekend? Laat dan vooral weten wat jij ervan vindt!). Je maakt een account aan, swiped wat van links naar rechts
Over anderhalve week is het weer zover. Dan begint het een na laatste blok van onze opleiding tot transformationeel coach. En ons laatste moment om als team de voorbereidingen af te ronden voor de gezamenlijke (team)coaching/workshop die we gaan geven in November. In november geven we een workshop en 1-op-1
Na het lezen van dit boek blijft één gedachte hangen: wat we “normaal” noemen, is eigenlijk een collectief trauma. Gabor Maté (wie is gabor mate*) laat zien hoe onze maatschappij – met haar prestatiedrang, individualisme en gebrek aan echte verbinding – chronische stress en ziekte veroorzaakt. Zijn boodschap is confronterend: