Barcelona: tapas, een grote kerk en een gejatte tas

Anderhalve week geleden ben ik vier dagen naar Barcelona geweest. Even lekker ertussen uit. Alhoewel lekker… Ik ben niet zo’n hele goeie wereldreiziger. Zeg maar gerust 100% niet. Ergens zijn is voor mij prima, maar de reis er naartoe is nogal een uitdaging. Neem bijvoorbeeld de vliegreis. Je bent er eigenlijk zo (reistijd nog net geen twee uur) maar de stress die ik ervaar door alle rompslomp er omheen is niet erg fijn. Je dient op tijd aanwezig te zijn op het vliegveld en rekening te houden met vertraging onderweg er naartoe (vandaar dat we om 08.00 uur in de ochtend vlogen; verkeersproblemen ontweken: check). Natuurlijk alleen handbagage meegenomen (die uiteindelijk toch afgegeven moest worden vanwege ruimtegebrek in het vliegtuig zelf, maar okee: check) en een privetransfer gereld van en naar hotel en het vliegveld. Tip: Neem gewoon lekker een lokale taxi. Want onze chauffeur was niet te bereiken waardoor we uiteindelijk na 45 minuten wachten een lokale taxi naar het hotel hebben genomen. Maar vantevoren wel geregeld, dus: check.

Lekker groggy in het vliegtuig naar Barcelona

Sinds een jaar heb ik ook een oplossing voor de stress in het vliegtuig zelf: Die oplossing heet Xanax. Werkt voor mij als een trein (alhoewel dat in een vliegtuig raar klinkt). Wat vroeger een kleine hel was qua reizen is dat nu een stuk relaxter. Gelukkig maar. Dus ook dat: Check.

El Raval

In Barcelona zelf zaten we in de wijk El Raval uitkijkend op El Gat de Botero. Prima te doen. Op loopafstand van de zeer bekende La Rambla (erg druk met veel toeristen, dus liever ontwijken die hap) en op fietsafstand van Sagrada Familia (15 minuten), het strand (waar net achter ons een tas van een mevrouw werd gejat. Das best klote. Maar gelukkig was het niet onze tas alhoewe de titel dat wellicht wel doet vermoeden. Maar nee, dat was pure clickbait) en Camp Nou (20 minuten).

Heeft u misschien ook Tapas?

Tapas eten hebben we gedaan bij La Monroe, Palosanto, Amigó Sant Antoni, La Bodega d’en Rafel (hier waren de tapas echt niet lekker. Koud en al even uitgestald. Maar ja, de Google reviews waren uitstekend), LaGranja en KINO. Veel tapas dus. Ik kan ze voorlopig ook niet meer zien. Croquettes, albondigas, patatas bravas met alioli en Sangria. Gelukkig is de extra drie kilo er bijna af. En Sangria blijft lekker. Wit of rood. Don’t care.

Toeristen? Nee, joh ben je gek

De belangrijkste toeristische trekpleisters hebben we gezien: La Rambla, La Boqueria, Sagrada Familia (misschien heb je er wel eens van gehoord. Die grote kerk (nog steeds niet af) midden in een woonwijk), Parc Guell, Casa Vicens, Camp nou, Parc Ciutadella en Museu Nacional d’Art de Catalunya. Been there, done that, but no t-shirt… Alhoewel. Heb stiekem een coole herfst/winterjas gekocht (zwart) met een mooi jedoch niet te opvallend embleem van Barça. Gewoon omdat die voetbalclub toch een Nederlands tintje heeft door onze eigen JC.

Toffe stad

Als boer uit Breda is het eerlijk gezegd wel een leuke stad. Op elke hoek de mogelijkheid om te eten en drinken, lekker weer en hoewel de stad groot oogt is alles binnen korte tijd te bereiken. Dussss… heb je een keer de mogelijkheid en het budget ga dan een paar dagen zo in september als het weer nog erg lekker is maar niet meer zo bloedheet als midden in de zomer.