Onze geaccrediteerde Co-creatie opleiding tot coach kent ook, tussen onze face-to-face dagen in, (online) supervisie vergaderingen. Een zogenaamde Triade. Daarin coach ik een andere coach in opleiding, hij weer iemand anders en die ander coacht mij dan. Dit alles gade geslagen door mijn favoriete supervisors van Intention. 😉
Elke keer dienen we een actueel onderwerp uit ons leven in te brengen om op dat onderwerp gecoacht te worden. Vandaag bracht ik in waarom ik het lastig vindt om mijn eigen behoefte(n) of wensen aan te geven. Mooi voorbeeld hiervan is bijvoorbeeld een zakelijk aspect waarbij ik als websiteontwikkelaar afhankelijk ben van de input van de opdrachtgever. Als deze input op zich laat wachten, loopt het project uit met als mogelijk gevolg dat een planning van drie maanden kan veranderen in een project van 7 maanden. Waarbij dan aan mijn kant ook een financiële component gaat meespelen omdat je nu eenmaal als ZZP’er geen oneindige (spaar)pot hebt om je hypotheek van te betalen. Dus hoe kan ik, op een volwassen wijze, aangeven dat een tijdige betaling van de periodieke factuur belangrijk is voor mij alhoewel het project dan nog niet is afgerond en uitloopt? Dat is voor mij nog best een hele klus ben ik langzamerhand achter.
Tijdens het gesprek waarbij ik werd gecoacht op dit onderwerp merkte ik ook frustratie en boosheid aan mijn kant. Ik had blijkbaar last van een lichtelijke allergische reactie als het om dit onderwerp gaat. Ik neem toch mijn (zakelijke en professionele) verantwoordelijkheid? Waarom werkt dat dan niet automatisch wederzijds? En waarom maak ik me hier zo druk om? Waarom is het zo belangrijk voor me?
Omdat de coachingsgesprekken van beperkte lengte zijn, was het helaas niet mogelijk helemaal de diepte in te duiken (zoals waar komt dat gevoel dan vandaan en welke kernwaarden liggen daaronder)? Wel werd me door het gesprek het volgende duidelijk:Â ik dien in een kennismakingsgesprek en in een naar de opdrachtgever te sturen voorstel, extra informatie te geven over planning, aan te leveren content, waar ligt welke verantwoordelijkheid en wat zijn voor de leverancier (dat ben ik dan natuurlijk) belangrijke aspecten in een supertof en leuk project dat we samen tot een succes maken. Ook dien ik te checken of de wijze waarop we gaan samenwerken en wat daarin ook belangrijk is voor beide partijen, duidelijk is voor de opdrachtgever en of de opdrachtgever zich hier in kan vinden. En natuurlijk kan de opdrachtgever hierin ook wensen en onderwerpen aangeven die voor hen van belang zijn.
Dus ja, we hebben vandaag weer het een en ander geleerd over onszelf en hoe ik het een de volgende keer anders kan doen. Niet alleen leer ik dus zelf anderen te coachen, maar leer ik ook nog dingen over mezelf. Sinds eind maart volg ik deze coachingsopleiding en morgen start het traject met de derde coachee. Stiekem zijn we best lekker bezig met deze compleet nieuwe uitdaging…
Zoals je hierboven kunt lezen is coaching dus niet per definitie bedoeld voor als er iets ‘mis’ is met je. Coaching, zoals in onze opleiding, is toekomstgericht waarbij de coachee expert is over zijn/haar eigen leven. Door de vraagstelling vanuit de coach en het actief luisteren van de coach, krijg jij nieuwe inzichten en duidelijkheid over hoe je verder kunt. Klinkt het interessant? Ik praat er graag vanuit mijn enthousiasme over in alle vrijblijvendheid. Mijn 06 nummer vind je rechts bovenaan in de website.